4e column. Geraakt worden.

Afgelopen maandag hebben we de laatste avond van ‘luisterend bidden’, gehad.
Dit is een cursus van New Wine, een charismatische stroming in de kerk.
We hebben in een klein groepje met en voor elkaar gebeden.

Bij de koffie voorafgaand aan de avond ging het over de vrouw in de Bijbel.
En merkte ik aan mezelf hoe boos ik daarover ben.
Niet over hoe de rol van de vrouw in de Bijbel is, maar over wat de kerk er door de eeuwen heen van gemaakt heeft.
Jezus (dus God) en Paulus beschouwen de vrouw als volkomen gelijkwaardig aan de man.
Er is zelfs geen verschil. Dat vind ik zo mooi, ook naar de LHBTIQ+-gemeenschap.

Ik bleef daar bij de koffie zitten met pijn.
De pijn van het vrouw zijn in een Reformatorische omgeving.
Mijn aardse vader stimuleerde mij om mijn talenten te ontplooien.
Niet dat ik dat altijd even goed deed En doe.
Toch doe ik mijn best. En besef dat het niet aan God ligt.
Het ligt aan het beeld dat ik van Hem gekregen heb vroeger in mijn kerkgenootschap en gezin.

Mijn hemelse Vader ziet mij helemaal zitten als vrouw.
En de kerk doet moeilijk, zo voelt het.

Op deze avond hebben we voor en met elkaar gebeden.
Toen het mijn beurt was om gebed te vragen, heb ik deze moeilijkheden verteld.
Mijn lieve medezusters hebben me bij de Vader gebracht en me gezegend.
Nu komen er telkens tranen en dat mag.
En ook een bepaalde verwachting.
Mag ik, als 100% vrouw zijnde, de dingen gaan doen die God voor mij in petto heeft ?
We hebben met ons groepje gesproken over hoe je ontvankelijk kunt zijn voor wat God met ons leven wil.

Wel wetend dat God blijft werken.
Net als bij Mozes luistert Hij naar onze uitgebreide bezwaren.
En blijft vervolgens bij Zijn punt. Hij had toch echt Mozes aangewezen om het lastige volk te leiden.
En na veel mitsen en maren en een broer (Aäron) die hem bij zal staan heeft Mozes er voldoende vertrouwen in gekregen.
Wat me zo raakt in dit Bijbelverhaal is dat God naar elk bezwaar van Mozes luistert.
Hij zegt niet : ‘kom op, stel je niet aan, gaan!’
Nee, hij komt tegemoet aan elk bezwaar van Mozes.
Zo geduldig, zo liefdevol, zo genadig, zo vol mededogen en warmte. Zo is Hij !

Onderstaand citaat wil ik jullie graag doorgeven:
“De enige God is de God van het leven, altijd overwinnaar.
De dood doet zijn werk met Zijn toestemming en is niet meer dan voorlopig. Tenslotte zal Elohiem, God van het leven, de dood verzwelgen en voor eeuwig overwinnen.
Dat besef van de uiteindelijke overwinning van het leven op de dood, zo vreemd aan onze huidige overtuigingen, drukt het wezenlijke karakter uit van het Bijbels monotheïsme.”
(André Chouraqui, in: De Mens van de Bijbel, Hilversum 1980, p.162).

Mijn eerste column

Wat eerst een idee in mijn hoofd was wordt nu werkelijkheid, regelmatig een stukje schrijven. Door het in de arm nemen van een vriend, die mij achter de broek kan zitten zo nodig, komt mijn ambitie dichterbij. ‘En waarover ga je schrijven dan?’, vraagt schoondochter : ‘en.. tot wie ga je je richten?’ Tot mensen die geleden hebben onder religie richt ik mij en het onderwerp wordt: God is Liefde.

Lees verder >

Tweede column

Bij het lezen van een historische roman uit 1555 ben ik weer heel boos geworden. Nu op Calvijn. Hij heeft de uitverkiezingsleer ter meerdere eer en glorie van zichzelf verder gebracht. Met zijn Institutio moest bijna net zo heilig worden omgegaan als met de beelden die ze net uit de Katholieke Kerk geslagen hadden. Hoe kan het dat mensen met de grootste mond (Calvijn) en het meeste redeneertalent (Calvijn) de meeste invloed kregen?

Lees verder >

Derde column

De vorige column eindigde met: ‘Waarom niet meer in discussie gaan met mensen die de uitverkiezingsleer verkondigen ?’ Ik wil hem nog iets breder trekken: ‘Waarom überhaupt in discussie gaan?’

Lees verder >

5e column. De relatie met je kind als het niet gelooft.

Elke avond deden we een gebedje met de kinderen voor het slapen gaan. Mijn man vertelde er ook vaak een verhaal bij van het varken dat naar de slager moest, :-).

Lees verder >

6e column. Het hoeft niet allemaal in dit leven.

‘Het hoeft niet allemaal in dit leven.’ Op ons Leerhuis in de Vinkenbos in Ede hoorde ik deze opmerking. Kijk, als je sterft heb je het eeuwige leven. Dan ben je niet meer begrensd door tijd en ruimte en materie, zoals we dat nu wel zijn.

Lees verder >

7e column. Angst.

Is het sociale angst die me parten speelt? Gisteren was ik gewoon bang, vorige week ook. Door een appje. En wat red mij er dan weer uit? De uitspraak van Hanja Maij-Weggen, vroegere minister van Verkeer en Waterstaat, tegen opdringerige journalisten: ‘ hier laat ik het bij.’ Deze uitspraak heb ik geleerd van een hele lieve supervisor, mijn life saver. Want wat maakt mij zo bang?

Lees verder >

8e column. Moe

Zo in- en intens moe zijn, zodat je gaat wanhopen, word het leven nog ooit weer de moeite waard? En de dag erop weer fit zijn. Het overkwam me de afgelopen weken. Dan ben ik jaloers op een vriend die zijn leven saai vind. Ruilen?

Lees verder >

9e column. Hel

Waarom willen mensen toch zo graag dat er een eeuwigdurende hel voor andere mensen bestaat. Ik ben zo intens blij en gelukkig dat ik ontdekt heb dat die er niet is! En wil dit wel van de daken schreeuwen. De hel is voor de satan en zijn trawanten, niet voor mensen. Zo staat het in de Bijbel, Gods Woord. Openbaring 20 vers 10.

Lees verder >

10e column. Boos

Ik kan zo boos worden om het minste geringste soms. Ook om hele grote dingen. Vaak is die boosheid gerechtvaardigd, maar ja wat schiet je daarmee op als je er in blijft hangen. Dan maar eens kijken wat eronder zit.

Lees verder >

11e column. Genade

Deze keer ga ik verder in op de vrije wil van de mens. Hoe verhoud zich dat met het verhaal in de Bijbel over de Pottenbakker en de klei ? Gaandeweg ben ik tot de ontdekking gekomen dat er in de Bijbel staat dat Jezus voor alle mensen hier op aarde de zonde gedragen heeft. Punt uit. Hoe groot of klein je zonden ook geweest zijn. Dit staat voorop. Gelovigen en christenen maken vaak wel verschil in de zonden die je doet.

Lees verder >

12e column. Schuldgevoel

Er is 1 ding dat ik aan wil pakken. Schuldgevoel. Nu dat mijn besluit is voor de komende tijd merk ik hoe normaal schuldgevoel is in mijn leven. Net zo normaal als het optrekken van mijn schouders bij spanning. Het gaat vanzelf. Ik ben aan het leren om dat als zonde te zien. Dat helpt al een klein beetje. Vroeger was het net andersom. Toen leek het zondig als ik onbezorgd was en leek het goed als ik me schuldig voelde. Dat hoorde immers bij de zondige aard van de mens. Later, bij het Avondmaal, leerde ik dat de maaltijd voor zondige mensen is, niet voor volmaakte mensen.

Lees verder >

13e column. Jood en heiden

Weet je wel dat wij een Joodse Jezus hebben? Geen Nederlandse, Griekse, Amerikaanse of Chinese? Jezus was geen witte man zoals we alom te horen krijgen. Hij was een lichtbruine Joodse Man die Aramees sprak. Jezus is het vleesgeworden Woord van God. De Bijbel is het Geest geworden Woord van God. Met het Joodse volk heeft God dan ook een speciaal doel. En wat hebben wij als kerk daarmee gedaan? Wij hebben de Schrift uitgelegd vanuit de Griekse filosofie, niet vanuit Joods oogpunt.

Lees verder >

14e column. Januari Blues

Ik ben even columnloos door het leven gegaan. Totdat het werk van de Russische psycholoog, filosoof Vygotsky, 1896-1934, op mijn pad kwam. Hij zegt: Het denken wordt geherstructureerd als het in taal wordt omgezet. Dus vanaf nu weer gewoon elke maand een column.

Lees verder >

15e column. Zelfcompassie

Gisteren heb ik gebeden tot God om liefde voor een bepaalde persoon. Ik vond dat ik voor deze persoon te weinig liefde had. En kreeg als antwoord van God: ‘heb jezelf lief’. Oeps, die zag ik niet aankomen. Wel miste ik de laatste tijd de coachopleiding die we gedaan hebben. Waar het heel vaak aan de orde kwam. En de pastorale opleiding die we gedaan hebben miste ik ook. Daar werden we er elke keer bij bepaald dat je jezelf lief moet hebben. Ja, het is een opdracht.

Lees verder >

16e column. Liefde en Rechtvaardigheid van God

Sarah Bessey zei ooit: ‘Als je ’s morgens opstaat, stel jezelf dan de vraag: ‘Hoe zou God vandaag over me willen moederen?’ Mijn reis naar deze uitspraak is lang , maar niet onmogelijk. In de kerk werd vroeger de nadruk op de 10 geboden gelegd. Dat was duidelijk. Dit mag niet en dat mag wel. Als je je eraan houdt vindt God je lief en als je dat niet doet niet. En zo heb ik vanbinnen een straffende God gekregen.

Lees verder >

17e column. Onze eigen wil

Hebben wij mensen nu een vrije wil of niet? Daar heb ik al heel wat keren over gespard met andere gelovigen. Psalm 139 leert ons dat God overal is. Dat Hij ons kent vanbinnen en vanbuiten. En Paulus zegt het ook in Handelingen 17:28, ‘want in Hem leven en bewegen en zijn wij.’ Wij zijn door Hem uitgekozen al voor de grondlegging van de wereld.

Lees verder >

18e column. Genade en wet

Gedeelten overgenomen uit de Veluwse kerkbode van 23 aug. 2019. van ds. C. Hoek, omdat het me raakte. De column is ook wat langer geworden deze keer. 'Meester, wat moet ik doen om het eeuwige leven te beërven?' Lukas 10:25. Jezus antwoordt met een verwijzing naar de wet: 'Wat staat er in de wet geschreven? Wat leest u daar?' De wetgeleerde antwoordt: U zult de Heere, uw God, liefhebben met heel uw hart, met heel uw ziel, met heel uw verstand, en uw naaste als uzelf.

Lees verder >

19e column. Onze eigen wil | deel 2

Na heel veel rust weer een column. Over een onderwerp waar je niet over uitgedacht raakt. Hebben wij een eigen wil? In het evangelische gedachtegoed is de eigen wil heel belangrijk. Toch vraag ik me af of dat op de Bijbel gebaseerd is. De term vrije wil komen we niet tegen in de Schrift. Nu wil ik bijvoorbeeld blijven zitten tot deze column af is. En dan kun je denken: zie je wel, een eigen wil bestaat. En ook dat je als mens kiest wat je wil. Ik betwijfel het.

Lees verder >

20e column. Vrije wil van de mens?

Als ik weer naar een kerk zou gaan, wordt dat waarschijnlijk de Gereformeerde Gemeenten in Nederland of de Oud Gereformeerde Gemeente. In ieder geval een kerk waar je niet hoort dat geloven je eigen keuze is, want dat is het niet. Ik ben heel blij met mijn relatie met God, maar daar heb ik niets aan gedaan. Een jurk, rok of hoedje dragen vind ik sowieso heel leuk. Alleen gaat het daar niet om. Het gaat om de inhoud die bij me past.

Lees verder >

21e column. Dankbaarheid

Goede voornemens zijn niet aan mij besteed. Je doet iets of je doet het niet. Vast iets van mijn pa. Hij kon heel resoluut zeggen: dit wel en dat niet. Dat vind ik wel mooi. Ik ben nu in therapie en ga steeds meer de mooie dingen van ons gezin van vroeger zien. Die eerst verborgen waren. Toch wil ik wel 1 goed voornemen hier uiten, en dat is elke maand weer een nieuwe column maken.

Lees verder >

22e column. We zijn op de wereld om elkaar te helpen

Na de vorige column kwam de gedachte God tekort te doen. Hij heeft mijn hele leven zo goed voor mij gezorgd. Tot op de dag van vandaag. Want wat gebeurde er toen ik depressief werd van de kerk? Hij plaatste mij in een andere kerk. En daarna mocht mijn gevoel er ook zijn in evangelische vieringen en samenkomsten. Toen kwam daar nog het charismatische bij en de stilte en rust in het klooster, en bidden en vasten. En nu Hebreeuws studeren. Hij zorgt voor mij dat ik toch nog helemaal tot ontwikkeling mag komen als mens en moeder en oma en vrouw.

Lees verder >

23e column. Jezelf liefhebben volgens de Bijbel

‘Vergeet vooral de plicht niet om jezelf lief te hebben. Dat je op een bepaalde manier in het leven buitenspel gezet bent, verhinderd bent om er actief aan deel te nemen, dat je in de domme ogen van een drukke wereld overbodig bent, laat dat je voor alle dingen niet beroven van je zelfbeeld.’ Deze quote komt uit een brief van Sören Kierkegaard, geschreven aan zijn (halfzijdig verlamde) achterneef Hans Peter Kierkegaard.

Lees verder >

23e column. Jezelf liefhebben volgens de Bijbel

Lees verder >