15e column. Zelfcompassie
Gisteren heb ik gebeden tot God om liefde voor een bepaalde persoon. Ik vond dat ik voor deze persoon te weinig liefde had. En kreeg als antwoord van God: ‘heb jezelf lief’.
Oeps, die zag ik niet aankomen. Wel miste ik de laatste tijd de coachopleiding die we gedaan hebben. Waar het heel vaak aan de orde kwam.
En de pastorale opleiding die we gedaan hebben miste ik ook. Daar werden we er elke keer bij bepaald dat je jezelf lief moet hebben. Ja, het is een opdracht.
Bij depressieve gedachten heb ik demonen weggestuurd in Jezus’ Naam.
Geholpen door een lieve vriendin.
En het heeft me opgelucht, daarna gebeden voor de vervulling met de Heilige Geest.
Best kwetsbaar om dit zo op te schrijven.
En toch ook waardevol om te mogen delen.
En als ik dan weer depressieve gevoelens heb?
Die stuur ik weg in Jezus’ naam. En bid daarna om vervulling met de Heilige Geest.
Depressie kan allerlei oorzaken hebben; bij mij was het op geestelijk gebied. Zodra ik iets schrijf of publiceer over Gods Liefde word ik aangevallen op mijn zwakke punt, depressieve gevoelens.
Nu onderken ik het [soms] en houd er rekening mee. Ik was daar een beetje naïef in.
Ik klamp me vast aan Jezus, elke ochtend weer. Ik kan het niet alleen.
Dat is goed. Om het samen met Hem te doen elke dag weer; leven.
Om te speuren, te zoeken naar dingen om dankbaar voor te zijn, en dat zijn er zoveel.
Om dat halfvolle glas te zien.
Een Israëlische vriendin drukt het nog sterker uit:
Het is een mitswa om gelukkig te zijn, bam. Dat betekent een gebod.
Een gebod notabene, dan ga je er heel anders naar kijken en over denken.
En je denken beïnvloedt weer je gevoel, hoe mooi.
En hoe zit het dan met rouw, verdriet en huilen, boosheid?
Als ik kan huilen is dat vaak een opluchting.
Afgelopen week sprak iemand op een Israëlavond over het gevecht van Jacob met God.
Ik was afgelopen weekend ook in gevecht met God.
Waarom zijn er zoveel mensen ongelukkig?
Hebben alles en zijn toch niet blij, tevreden en vrolijk.
Waarom?
Dat snap ik dus nog steeds niet van God.
Hij heeft ons op de wereld gezet en dan vind ik dat Hij ons ook gelukkig moet maken.
Heel kinderlijk gedacht en toch klopt het voor mijn gevoel.
Deze gedachte houd ik in ieder geval vast.
Het helpt me.
Hij zegt in Zijn Woord, de Bijbel het volgende over zelfcompassie:
Leviticus 19 vers 18 waar staat: liefhebben zul je je naaste, zoals jezelf!
Spreuken 11:17 Wie zijn eigen ziel weldoet is een man van goedertierenheid, en wie zijn eigen vlees kwelt is meedogenloos.
Romeinen 13 vers 9: liefhebben zul je je naaste zoals jezelf!
Wat een mooie opdracht!